deixondar - verb

dei·xon·dar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
deixondo
deixondes
deixonda
deixondem
deixondeu
deixonden
deixondava
deixondaves
deixondava
deixondàvem
deixondàveu
deixondaven
deixondí
deixondares
deixondà
deixondàrem
deixondàreu
deixondaren
deixondaré
deixondaràs
deixondarà
deixondarem
deixondareu
deixondaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
deixondaria
deixondaries
deixondaria
deixondaríem
deixondaríeu
deixondarien
deixondi
deixondis
deixondi
deixondem
deixondeu
deixondin
deixondés
deixondessis
deixondés
deixondéssim
deixondéssiu
deixondessin

deixonda
deixondi
deixondem
deixondeu
deixondin
Infinitiudeixondar
Gerundideixondant
Participi
deixondatdeixondada
deixondatsdeixondades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana