transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| rearmo rearmes rearma rearmem rearmeu rearmen | rearmava rearmaves rearmava rearmàvem rearmàveu rearmaven | rearmí rearmares rearmà rearmàrem rearmàreu rearmaren | rearmaré rearmaràs rearmarà rearmarem rearmareu rearmaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| rearmaria rearmaries rearmaria rearmaríem rearmaríeu rearmarien | rearmi rearmis rearmi rearmem rearmeu rearmin | rearmés rearmessis rearmés rearméssim rearméssiu rearmessin | rearma rearmi rearmem rearmeu rearmin | ||
| Infinitiu | rearmar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | rearmant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : rearmament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana