transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
condimento condimentes condimenta condimentem condimenteu condimenten | condimentava condimentaves condimentava condimentàvem condimentàveu condimentaven | condimentí condimentares condimentà condimentàrem condimentàreu condimentaren | condimentaré condimentaràs condimentarà condimentarem condimentareu condimentaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
condimentaria condimentaries condimentaria condimentaríem condimentaríeu condimentarien | condimenti condimentis condimenti condimentem condimenteu condimentin | condimentés condimentessis condimentés condimentéssim condimentéssiu condimentessin | condimenta condimenti condimentem condimenteu condimentin |
Infinitiu | condimentar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | condimentant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : condimentació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana