concretar - verb

con·cre·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
concreto
concretes
concreta
concretem
concreteu
concreten
concretava
concretaves
concretava
concretàvem
concretàveu
concretaven
concretí
concretares
concretà
concretàrem
concretàreu
concretaren
concretaré
concretaràs
concretarà
concretarem
concretareu
concretaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
concretaria
concretaries
concretaria
concretaríem
concretaríeu
concretarien
concreti
concretis
concreti
concretem
concreteu
concretin
concretés
concretessis
concretés
concretéssim
concretéssiu
concretessin

concreta
concreti
concretem
concreteu
concretin
Infinitiuconcretar
Gerundiconcretant
Participi
concretatconcretada
concretatsconcretades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana