circumstanciar - verb

cir·cums·tan·ci·ar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
circumstancio
circumstancies
circumstancia
circumstanciem
circumstancieu
circumstancien
circumstanciava
circumstanciaves
circumstanciava
circumstanciàvem
circumstanciàveu
circumstanciaven
circumstancií
circumstanciares
circumstancià
circumstanciàrem
circumstanciàreu
circumstanciaren
circumstanciaré
circumstanciaràs
circumstanciarà
circumstanciarem
circumstanciareu
circumstanciaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
circumstanciaria
circumstanciaries
circumstanciaria
circumstanciaríem
circumstanciaríeu
circumstanciarien
circumstanciï
circumstanciïs
circumstanciï
circumstanciem
circumstancieu
circumstanciïn
circumstanciés
circumstanciessis
circumstanciés
circumstanciéssim
circumstanciéssiu
circumstanciessin

circumstancia
circumstanciï
circumstanciem
circumstancieu
circumstanciïn
Infinitiucircumstanciar
Gerundicircumstanciant
Participi
circumstanciatcircumstanciada
circumstanciatscircumstanciades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana