capalçar - verb

cap·al·çar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
capalço
capalces
capalça
capalcem
capalceu
capalcen
capalçava
capalçaves
capalçava
capalçàvem
capalçàveu
capalçaven
capalcí
capalçares
capalçà
capalçàrem
capalçàreu
capalçaren
capalçaré
capalçaràs
capalçarà
capalçarem
capalçareu
capalçaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
capalçaria
capalçaries
capalçaria
capalçaríem
capalçaríeu
capalçarien
capalci
capalcis
capalci
capalcem
capalceu
capalcin
capalcés
capalcessis
capalcés
capalcéssim
capalcéssiu
capalcessin

capalça
capalci
capalcem
capalceu
capalcin
Infinitiucapalçar
Gerundicapalçant
Participi
capalçatcapalçada
capalçatscapalçades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana