bestreure - verb

bes·treu·re

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
bestrec
bestreus
bestreu
bestraiem
bestraieu
bestreuen
bestreia
bestreies
bestreia
bestrèiem
bestrèieu
bestreien
bestraguí
bestragueres
bestragué
bestraguérem
bestraguéreu
bestragueren
bestrauré
bestrauràs
bestraurà
bestraurem
bestraureu
bestrauran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
bestrauria
bestrauries
bestrauria
bestrauríem
bestrauríeu
bestraurien
bestregui
bestreguis
bestregui
bestraguem
bestragueu
bestreguin
bestragués
bestraguessis
bestragués
bestraguéssim
bestraguéssiu
bestraguessin

bestreu
bestregui
bestraguem
bestraieu
bestreguin
Infinitiubestreure
Gerundibestraient
Participi
bestretbestreta
bestretsbestretes

Flexionat com: treure

forma nominal : bestreta

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana