brostejar - verb

bros·te·jar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
brostejo
brosteges
brosteja
brostegem
brostegeu
brostegen
brostejava
brostejaves
brostejava
brostejàvem
brostejàveu
brostejaven
brostegí
brostejares
brostejà
brostejàrem
brostejàreu
brostejaren
brostejaré
brostejaràs
brostejarà
brostejarem
brostejareu
brostejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
brostejaria
brostejaries
brostejaria
brostejaríem
brostejaríeu
brostejarien
brostegi
brostegis
brostegi
brostegem
brostegeu
brostegin
brostegés
brostegessis
brostegés
brostegéssim
brostegéssiu
brostegessin

brosteja
brostegi
brostegem
brostegeu
brostegin
Infinitiubrostejar
Gerundibrostejant
Participi
brostejatbrostejada
brostejatsbrostejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana