avencar - verb

a·ven·car

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
avenco
avenques
avenca
avenquem
avenqueu
avenquen
avencava
avencaves
avencava
avencàvem
avencàveu
avencaven
avenquí
avencares
avencà
avencàrem
avencàreu
avencaren
avencaré
avencaràs
avencarà
avencarem
avencareu
avencaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
avencaria
avencaries
avencaria
avencaríem
avencaríeu
avencarien
avenqui
avenquis
avenqui
avenquem
avenqueu
avenquin
avenqués
avenquessis
avenqués
avenquéssim
avenquéssiu
avenquessin

avenca
avenqui
avenquem
avenqueu
avenquin
Infinitiuavencar
Gerundiavencant
Participi
avencatavencada
avencatsavencades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana