pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
arrogo arrogues arroga arroguem arrogueu arroguen | arrogava arrogaves arrogava arrogàvem arrogàveu arrogaven | arroguí arrogares arrogà arrogàrem arrogàreu arrogaren | arrogaré arrogaràs arrogarà arrogarem arrogareu arrogaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
arrogaria arrogaries arrogaria arrogaríem arrogaríeu arrogarien | arrogui arroguis arrogui arroguem arrogueu arroguin | arrogués arroguessis arrogués arroguéssim arroguéssiu arroguessin | arroga arrogui arroguem arrogueu arroguin |
Infinitiu | arrogar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | arrogant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: arremangar
forma nominal : arrogació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana