transitiu; pronominal
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
aquieto aquietes aquieta aquietem aquieteu aquieten | aquietava aquietaves aquietava aquietàvem aquietàveu aquietaven | aquietí aquietares aquietà aquietàrem aquietàreu aquietaren | aquietaré aquietaràs aquietarà aquietarem aquietareu aquietaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
aquietaria aquietaries aquietaria aquietaríem aquietaríeu aquietarien | aquieti aquietis aquieti aquietem aquieteu aquietin | aquietés aquietessis aquietés aquietéssim aquietéssiu aquietessin | aquieta aquieti aquietem aquieteu aquietin |
Infinitiu | aquietar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | aquietant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : aquietament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana