apugonar - verb

a·pu·go·nar

pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
apugono
apugones
apugona
apugonem
apugoneu
apugonen
apugonava
apugonaves
apugonava
apugonàvem
apugonàveu
apugonaven
apugoní
apugonares
apugonà
apugonàrem
apugonàreu
apugonaren
apugonaré
apugonaràs
apugonarà
apugonarem
apugonareu
apugonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
apugonaria
apugonaries
apugonaria
apugonaríem
apugonaríeu
apugonarien
apugoni
apugonis
apugoni
apugonem
apugoneu
apugonin
apugonés
apugonessis
apugonés
apugonéssim
apugonéssiu
apugonessin

apugona
apugoni
apugonem
apugoneu
apugonin
Infinitiuapugonar
Gerundiapugonant
Participi
apugonatapugonada
apugonatsapugonades

Flexionat com: parlar

forma nominal : apugonament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana