aprendre - verb

a·pren·dre

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aprenc
aprens
aprèn
aprenem
apreneu
aprenen
aprenia
aprenies
aprenia
apreníem
apreníeu
aprenien
aprenguí
aprengueres
aprengué
aprenguérem
aprenguéreu
aprengueren
aprendré
aprendràs
aprendrà
aprendrem
aprendreu
aprendran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aprendria
aprendries
aprendria
aprendríem
aprendríeu
aprendrien
aprengui
aprenguis
aprengui
aprenguem
aprengueu
aprenguin
aprengués
aprenguessis
aprengués
aprenguéssim
aprenguéssiu
aprenguessin

aprèn
aprengui
aprenguem
apreneu
aprenguin
Infinitiuaprendre
Gerundiaprenent
Participi
aprèsapresa
apresosapreses

Flexionat com: aprendre

forma nominal : aprenentatge

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana