aparençar - verb

a·pa·ren·çar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
aparenço
aparences
aparença
aparencem
aparenceu
aparencen
aparençava
aparençaves
aparençava
aparençàvem
aparençàveu
aparençaven
aparencí
aparençares
aparençà
aparençàrem
aparençàreu
aparençaren
aparençaré
aparençaràs
aparençarà
aparençarem
aparençareu
aparençaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
aparençaria
aparençaries
aparençaria
aparençaríem
aparençaríeu
aparençarien
aparenci
aparencis
aparenci
aparencem
aparenceu
aparencin
aparencés
aparencessis
aparencés
aparencéssim
aparencéssiu
aparencessin

aparença
aparenci
aparencem
aparenceu
aparencin
Infinitiuaparençar
Gerundiaparençant
Participi
aparençataparençada
aparençatsaparençades

Flexionat com: boçar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana