afavorir - verb

a·fa·vo·rir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
afavoreixo
afavoreixes
afavoreix
afavorim
afavoriu
afavoreixen
afavoria
afavories
afavoria
afavoríem
afavoríeu
afavorien
afavorí
afavorires
afavorí
afavorírem
afavoríreu
afavoriren
afavoriré
afavoriràs
afavorirà
afavorirem
afavorireu
afavoriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
afavoriria
afavoriries
afavoriria
afavoriríem
afavoriríeu
afavoririen
afavoreixi
afavoreixis
afavoreixi
afavorim
afavoriu
afavoreixin
afavorís
afavorissis
afavorís
afavoríssim
afavoríssiu
afavorissin

afavoreix
afavoreixi
afavorim
afavoriu
afavoreixin
Infinitiuafavorir
Gerundiafavorint
Participi
afavoritafavorida
afavoritsafavorides

Flexionat com: servir

forma nominal : afavoriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana