pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| afarto afartes afarta afartem afarteu afarten | afartava afartaves afartava afartàvem afartàveu afartaven | afartí afartares afartà afartàrem afartàreu afartaren | afartaré afartaràs afartarà afartarem afartareu afartaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| afartaria afartaries afartaria afartaríem afartaríeu afartarien | afarti afartis afarti afartem afarteu afartin | afartés afartessis afartés afartéssim afartéssiu afartessin | afarta afarti afartem afarteu afartin | ||
| Infinitiu | afartar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | afartant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : afartament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana