adverar - verb

ad·ve·rar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
advero
adveres
advera
adverem
advereu
adveren
adverava
adveraves
adverava
adveràvem
adveràveu
adveraven
adverí
adverares
adverà
adveràrem
adveràreu
adveraren
adveraré
adveraràs
adverarà
adverarem
adverareu
adveraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
adveraria
adveraries
adveraria
adveraríem
adveraríeu
adverarien
adveri
adveris
adveri
adverem
advereu
adverin
adverés
adveressis
adverés
adveréssim
adveréssiu
adveressin

advera
adveri
adverem
advereu
adverin
Infinitiuadverar
Gerundiadverant
Participi
adveratadverada
adveratsadverades

Flexionat com: parlar

forma nominal : adverament, adveració

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana