transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
advero adveres advera adverem advereu adveren | adverava adveraves adverava adveràvem adveràveu adveraven | adverí adverares adverà adveràrem adveràreu adveraren | adveraré adveraràs adverarà adverarem adverareu adveraran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
adveraria adveraries adveraria adveraríem adveraríeu adverarien | adveri adveris adveri adverem advereu adverin | adverés adveressis adverés adveréssim adveréssiu adveressin | advera adveri adverem advereu adverin |
Infinitiu | adverar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | adverant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : adverament, adveració
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana