adduir - verb

ad·du·ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
addueixo
addueixes
addueix
adduïm
adduïu
addueixen
adduïa
adduïes
adduïa
adduíem
adduíeu
adduïen
adduí
adduïes
adduí
adduírem
adduíreu
adduïren
adduiré
adduiràs
adduirà
adduirem
adduireu
adduiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
adduiria
adduiries
adduiria
adduiríem
adduiríeu
adduirien
addueixi
addueixis
addueixi
adduïm
adduïu
addueixin
adduís
adduïssis
adduís
adduíssim
adduíssiu
adduïssin

addueix
addueixi
adduïm
adduïu
addueixin
Infinitiuadduir
Gerundiadduint
Participi
adduïtadduïda
adduïtsadduïdes

Flexionat com: instruir

forma nominal : adducció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana