acotar - verb

a·co·tar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
acoto
acotes
acota
acotem
acoteu
acoten
acotava
acotaves
acotava
acotàvem
acotàveu
acotaven
acotí
acotares
acotà
acotàrem
acotàreu
acotaren
acotaré
acotaràs
acotarà
acotarem
acotareu
acotaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
acotaria
acotaries
acotaria
acotaríem
acotaríeu
acotarien
acoti
acotis
acoti
acotem
acoteu
acotin
acotés
acotessis
acotés
acotéssim
acotéssiu
acotessin

acota
acoti
acotem
acoteu
acotin
Infinitiuacotar
Gerundiacotant
Participi
acotatacotada
acotatsacotades

Flexionat com: parlar

forma nominal : acotament, acotació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana