abrusar - verb

a·bru·sar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abruso
abruses
abrusa
abrusem
abruseu
abrusen
abrusava
abrusaves
abrusava
abrusàvem
abrusàveu
abrusaven
abrusí
abrusares
abrusà
abrusàrem
abrusàreu
abrusaren
abrusaré
abrusaràs
abrusarà
abrusarem
abrusareu
abrusaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abrusaria
abrusaries
abrusaria
abrusaríem
abrusaríeu
abrusarien
abrusi
abrusis
abrusi
abrusem
abruseu
abrusin
abrusés
abrusessis
abrusés
abruséssim
abruséssiu
abrusessin

abrusa
abrusi
abrusem
abruseu
abrusin
Infinitiuabrusar
Gerundiabrusant
Participi
abrusatabrusada
abrusatsabrusades

Flexionat com: parlar

forma nominal : abrusament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana