pronominal; transitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| vindico vindiques vindica vindiquem vindiqueu vindiquen | vindicava vindicaves vindicava vindicàvem vindicàveu vindicaven | vindiquí vindicares vindicà vindicàrem vindicàreu vindicaren | vindicaré vindicaràs vindicarà vindicarem vindicareu vindicaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| vindicaria vindicaries vindicaria vindicaríem vindicaríeu vindicarien | vindiqui vindiquis vindiqui vindiquem vindiqueu vindiquin | vindiqués vindiquessis vindiqués vindiquéssim vindiquéssiu vindiquessin | vindica vindiqui vindiquem vindiqueu vindiquin | ||
| Infinitiu | vindicar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | vindicant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : vindicació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana