abraonar - verb

a·bra·o·nar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
abraono
abraones
abraona
abraonem
abraoneu
abraonen
abraonava
abraonaves
abraonava
abraonàvem
abraonàveu
abraonaven
abraoní
abraonares
abraonà
abraonàrem
abraonàreu
abraonaren
abraonaré
abraonaràs
abraonarà
abraonarem
abraonareu
abraonaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
abraonaria
abraonaries
abraonaria
abraonaríem
abraonaríeu
abraonarien
abraoni
abraonis
abraoni
abraonem
abraoneu
abraonin
abraonés
abraonessis
abraonés
abraonéssim
abraonéssiu
abraonessin

abraona
abraoni
abraonem
abraoneu
abraonin
Infinitiuabraonar
Gerundiabraonant
Participi
abraonatabraonada
abraonatsabraonades

Flexionat com: parlar

forma nominal : abraonament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana