glapir - verb

gla·pir

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
glapeixo
glapeixes
glapeix
glapim
glapiu
glapeixen
glapia
glapies
glapia
glapíem
glapíeu
glapien
glapí
glapires
glapí
glapírem
glapíreu
glapiren
glapiré
glapiràs
glapirà
glapirem
glapireu
glapiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
glapiria
glapiries
glapiria
glapiríem
glapiríeu
glapirien
glapeixi
glapeixis
glapeixi
glapim
glapiu
glapeixin
glapís
glapissis
glapís
glapíssim
glapíssiu
glapissin

glapeix
glapeixi
glapim
glapiu
glapeixin
Infinitiuglapir
Gerundiglapint
Participi
glapitglapida
glapitsglapides

Flexionat com: servir

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana