fulminar - verb

ful·mi·nar

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
fulmino
fulmines
fulmina
fulminem
fulmineu
fulminen
fulminava
fulminaves
fulminava
fulminàvem
fulminàveu
fulminaven
fulminí
fulminares
fulminà
fulminàrem
fulminàreu
fulminaren
fulminaré
fulminaràs
fulminarà
fulminarem
fulminareu
fulminaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
fulminaria
fulminaries
fulminaria
fulminaríem
fulminaríeu
fulminarien
fulmini
fulminis
fulmini
fulminem
fulmineu
fulminin
fulminés
fulminessis
fulminés
fulminéssim
fulminéssiu
fulminessin

fulmina
fulmini
fulminem
fulmineu
fulminin
Infinitiufulminar
Gerundifulminant
Participi
fulminatfulminada
fulminatsfulminades

Flexionat com: parlar

forma nominal : fulminació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana