redargüir - verb

re·dar··ir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
redargüeixo
redargüeixes
redargüeix
redargüim
redargüiu
redargüeixen
redargüia
redargüies
redargüia
redargüíem
redargüíeu
redargüien
redargüí
redargüires
redargüí
redargüírem
redargüíreu
redargüiren
redargüiré
redargüiràs
redargüirà
redargüirem
redargüireu
redargüiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
redargüiria
redargüiries
redargüiria
redargüiríem
redargüiríeu
redargüirien
redargüeixi
redargüeixis
redargüeixi
redargüim
redargüiu
redargüeixin
redargüís
redargüissis
redargüís
redargüíssim
redargüíssiu
redargüissin

redargüeix
redargüeixi
redargüim
redargüiu
redargüeixin
Infinitiuredargüir
Gerundiredargüint
Participi
redargüitredargüida
redargüitsredargüides

Flexionat com: servir

forma nominal : redargució

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana