extraviar - verb

ex·tra·vi·ar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
extravio
extravies
extravia
extraviem
extravieu
extravien
extraviava
extraviaves
extraviava
extraviàvem
extraviàveu
extraviaven
extravií
extraviares
extravià
extraviàrem
extraviàreu
extraviaren
extraviaré
extraviaràs
extraviarà
extraviarem
extraviareu
extraviaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
extraviaria
extraviaries
extraviaria
extraviaríem
extraviaríeu
extraviarien
extraviï
extraviïs
extraviï
extraviem
extravieu
extraviïn
extraviés
extraviessis
extraviés
extraviéssim
extraviéssiu
extraviessin

extravia
extraviï
extraviem
extravieu
extraviïn
Infinitiuextraviar
Gerundiextraviant
Participi
extraviatextraviada
extraviatsextraviades

Flexionat com: apariar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana