inhibir - verb

in·hi·bir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
inhibeixo
inhibeixes
inhibeix
inhibim
inhibiu
inhibeixen
inhibia
inhibies
inhibia
inhibíem
inhibíeu
inhibien
inhibí
inhibires
inhibí
inhibírem
inhibíreu
inhibiren
inhibiré
inhibiràs
inhibirà
inhibirem
inhibireu
inhibiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
inhibiria
inhibiries
inhibiria
inhibiríem
inhibiríeu
inhibirien
inhibeixi
inhibeixis
inhibeixi
inhibim
inhibiu
inhibeixin
inhibís
inhibissis
inhibís
inhibíssim
inhibíssiu
inhibissin

inhibeix
inhibeixi
inhibim
inhibiu
inhibeixin
Infinitiuinhibir
Gerundiinhibint
Participi
inhibitinhibida
inhibitsinhibides

Flexionat com: servir

forma nominal : inhibició

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana