enraigar - verb

en·rai·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enraigo
enraigues
enraiga
enraiguem
enraigueu
enraiguen
enraigava
enraigaves
enraigava
enraigàvem
enraigàveu
enraigaven
enraiguí
enraigares
enraigà
enraigàrem
enraigàreu
enraigaren
enraigaré
enraigaràs
enraigarà
enraigarem
enraigareu
enraigaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enraigaria
enraigaries
enraigaria
enraigaríem
enraigaríeu
enraigarien
enraigui
enraiguis
enraigui
enraiguem
enraigueu
enraiguin
enraigués
enraiguessis
enraigués
enraiguéssim
enraiguéssiu
enraiguessin

enraiga
enraigui
enraiguem
enraigueu
enraiguin
Infinitiuenraigar
Gerundienraigant
Participi
enraigatenraigada
enraigatsenraigades

Flexionat com: arremangar

forma nominal : enraigament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana