ennegrir - verb

en·ne·grir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ennegreixo
ennegreixes
ennegreix
ennegrim
ennegriu
ennegreixen
ennegria
ennegries
ennegria
ennegríem
ennegríeu
ennegrien
ennegrí
ennegrires
ennegrí
ennegrírem
ennegríreu
ennegriren
ennegriré
ennegriràs
ennegrirà
ennegrirem
ennegrireu
ennegriran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
ennegriria
ennegriries
ennegriria
ennegriríem
ennegriríeu
ennegririen
ennegreixi
ennegreixis
ennegreixi
ennegrim
ennegriu
ennegreixin
ennegrís
ennegrissis
ennegrís
ennegríssim
ennegríssiu
ennegrissin

ennegreix
ennegreixi
ennegrim
ennegriu
ennegreixin
Infinitiuennegrir
Gerundiennegrint
Participi
ennegritennegrida
ennegritsennegrides

Flexionat com: servir

forma nominal : ennegriment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana