mirotejar - verb

mi·ro·te·jar

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
mirotejo
miroteges
miroteja
mirotegem
mirotegeu
mirotegen
mirotejava
mirotejaves
mirotejava
mirotejàvem
mirotejàveu
mirotejaven
mirotegí
mirotejares
mirotejà
mirotejàrem
mirotejàreu
mirotejaren
mirotejaré
mirotejaràs
mirotejarà
mirotejarem
mirotejareu
mirotejaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
mirotejaria
mirotejaries
mirotejaria
mirotejaríem
mirotejaríeu
mirotejarien
mirotegi
mirotegis
mirotegi
mirotegem
mirotegeu
mirotegin
mirotegés
mirotegessis
mirotegés
mirotegéssim
mirotegéssiu
mirotegessin

miroteja
mirotegi
mirotegem
mirotegeu
mirotegin
Infinitiumirotejar
Gerundimirotejant
Participi
mirotejatmirotejada
mirotejatsmirotejades

Flexionat com: pujar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana