emmudir - verb

em·mu·dir

pronominal; transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
emmudeixo
emmudeixes
emmudeix
emmudim
emmudiu
emmudeixen
emmudia
emmudies
emmudia
emmudíem
emmudíeu
emmudien
emmudí
emmudires
emmudí
emmudírem
emmudíreu
emmudiren
emmudiré
emmudiràs
emmudirà
emmudirem
emmudireu
emmudiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
emmudiria
emmudiries
emmudiria
emmudiríem
emmudiríeu
emmudirien
emmudeixi
emmudeixis
emmudeixi
emmudim
emmudiu
emmudeixin
emmudís
emmudissis
emmudís
emmudíssim
emmudíssiu
emmudissin

emmudeix
emmudeixi
emmudim
emmudiu
emmudeixin
Infinitiuemmudir
Gerundiemmudint
Participi
emmuditemmudida
emmuditsemmudides

Flexionat com: servir

forma nominal : emmudiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana