eixarreir - verb

ei·xar·re·ir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
eixarreeixo
eixarreeixes
eixarreeix
eixarreïm
eixarreïu
eixarreeixen
eixarreïa
eixarreïes
eixarreïa
eixarreíem
eixarreíeu
eixarreïen
eixarreí
eixarreïres
eixarreí
eixarreírem
eixarreíreu
eixarreïren
eixarreiré
eixarreiràs
eixarreirà
eixarreirem
eixarreireu
eixarreiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
eixarreiria
eixarreiries
eixarreiria
eixarreiríem
eixarreiríeu
eixarreirien
eixarreeixi
eixarreeixis
eixarreeixi
eixarreïm
eixarreïu
eixarreeixin
eixarreís
eixarreïssis
eixarreís
eixarreíssim
eixarreíssiu
eixarreïssin

eixarreeix
eixarreeixi
eixarreïm
eixarreïu
eixarreeixin
Infinitiueixarreir
Gerundieixarreint
Participi
eixarreïteixarreïda
eixarreïtseixarreïdes

Flexionat com: esvair

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana