dissipar - verb

dis·si·par

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
dissipo
dissipes
dissipa
dissipem
dissipeu
dissipen
dissipava
dissipaves
dissipava
dissipàvem
dissipàveu
dissipaven
dissipí
dissipares
dissipà
dissipàrem
dissipàreu
dissiparen
dissiparé
dissiparàs
dissiparà
dissiparem
dissipareu
dissiparan
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
dissiparia
dissiparies
dissiparia
dissiparíem
dissiparíeu
dissiparien
dissipi
dissipis
dissipi
dissipem
dissipeu
dissipin
dissipés
dissipessis
dissipés
dissipéssim
dissipéssiu
dissipessin

dissipa
dissipi
dissipem
dissipeu
dissipin
Infinitiudissipar
Gerundidissipant
Participi
dissipatdissipada
dissipatsdissipades

Flexionat com: parlar

forma nominal : dissipació

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana