transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
dignifico dignifiques dignifica dignifiquem dignifiqueu dignifiquen | dignificava dignificaves dignificava dignificàvem dignificàveu dignificaven | dignifiquí dignificares dignificà dignificàrem dignificàreu dignificaren | dignificaré dignificaràs dignificarà dignificarem dignificareu dignificaran | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
dignificaria dignificaries dignificaria dignificaríem dignificaríeu dignificarien | dignifiqui dignifiquis dignifiqui dignifiquem dignifiqueu dignifiquin | dignifiqués dignifiquessis dignifiqués dignifiquéssim dignifiquéssiu dignifiquessin | dignifica dignifiqui dignifiquem dignifiqueu dignifiquin |
Infinitiu | dignificar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | dignificant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: abarrocar
forma nominal : dignificació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana