fúmer - verb

·mer

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
fumo
fums
fum
fumem
fumeu
fumen
fumia
fumies
fumia
fumíem
fumíeu
fumien
fumí
fumeres
fumé
fumérem
fuméreu
fumeren
fumeré
fumeràs
fumerà
fumerem
fumereu
fumeran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
fumeria
fumeries
fumeria
fumeríem
fumeríeu
fumerien
fumi
fumis
fumi
fumem
fumeu
fumin
fumés
fumessis
fumés
fuméssim
fuméssiu
fumessin

fum
fumi
fumem
fumeu
fumin
Infinitiufúmer
Gerundifument
Participi
fumutfumuda
fumutsfumudes

Flexionat com: témer

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana