roncar - verb

ron·car

intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
ronco
ronques
ronca
ronquem
ronqueu
ronquen
roncava
roncaves
roncava
roncàvem
roncàveu
roncaven
ronquí
roncares
roncà
roncàrem
roncàreu
roncaren
roncaré
roncaràs
roncarà
roncarem
roncareu
roncaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
roncaria
roncaries
roncaria
roncaríem
roncaríeu
roncarien
ronqui
ronquis
ronqui
ronquem
ronqueu
ronquin
ronqués
ronquessis
ronqués
ronquéssim
ronquéssiu
ronquessin

ronca
ronqui
ronquem
ronqueu
ronquin
Infinitiuroncar
Gerundironcant
Participi
roncatroncada
roncatsroncades

Flexionat com: abarrocar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana