esbotifarrar - verb

es·bo·ti·far·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
esbotifarro
esbotifarres
esbotifarra
esbotifarrem
esbotifarreu
esbotifarren
esbotifarrava
esbotifarraves
esbotifarrava
esbotifarràvem
esbotifarràveu
esbotifarraven
esbotifarrí
esbotifarrares
esbotifarrà
esbotifarràrem
esbotifarràreu
esbotifarraren
esbotifarraré
esbotifarraràs
esbotifarrarà
esbotifarrarem
esbotifarrareu
esbotifarraran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
esbotifarraria
esbotifarraries
esbotifarraria
esbotifarraríem
esbotifarraríeu
esbotifarrarien
esbotifarri
esbotifarris
esbotifarri
esbotifarrem
esbotifarreu
esbotifarrin
esbotifarrés
esbotifarressis
esbotifarrés
esbotifarréssim
esbotifarréssiu
esbotifarressin

esbotifarra
esbotifarri
esbotifarrem
esbotifarreu
esbotifarrin
Infinitiuesbotifarrar
Gerundiesbotifarrant
Participi
esbotifarratesbotifarrada
esbotifarratsesbotifarrades

Flexionat com: parlar

forma nominal : esbotifarrament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana