transitiu; pronominal; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| disputo disputes disputa disputem disputeu disputen | disputava disputaves disputava disputàvem disputàveu disputaven | disputí disputares disputà disputàrem disputàreu disputaren | disputaré disputaràs disputarà disputarem disputareu disputaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| disputaria disputaries disputaria disputaríem disputaríeu disputarien | disputi disputis disputi disputem disputeu disputin | disputés disputessis disputés disputéssim disputéssiu disputessin | disputa disputi disputem disputeu disputin | ||
| Infinitiu | disputar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | disputant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : disputa
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana