estabornir - verb

es·ta·bor·nir

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
estaborneixo
estaborneixes
estaborneix
estabornim
estaborniu
estaborneixen
estabornia
estabornies
estabornia
estaborníem
estaborníeu
estabornien
estaborní
estabornires
estaborní
estabornírem
estaborníreu
estaborniren
estaborniré
estaborniràs
estabornirà
estabornirem
estabornireu
estaborniran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
estaborniria
estaborniries
estaborniria
estaborniríem
estaborniríeu
estabornirien
estaborneixi
estaborneixis
estaborneixi
estabornim
estaborniu
estaborneixin
estabornís
estabornissis
estabornís
estaborníssim
estaborníssiu
estabornissin

estaborneix
estaborneixi
estabornim
estaborniu
estaborneixin
Infinitiuestabornir
Gerundiestabornint
Participi
estabornitestabornida
estabornitsestabornides

Flexionat com: servir

forma nominal : estaborniment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana