finir - verb

fi·nir

transitiu; intransitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
fineixo
fineixes
fineix
finim
finiu
fineixen
finia
finies
finia
finíem
finíeu
finien
finí
finires
finí
finírem
finíreu
finiren
finiré
finiràs
finirà
finirem
finireu
finiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
finiria
finiries
finiria
finiríem
finiríeu
finirien
fineixi
fineixis
fineixi
finim
finiu
fineixin
finís
finissis
finís
finíssim
finíssiu
finissin

fineix
fineixi
finim
finiu
fineixin
Infinitiufinir
Gerundifinint
Participi
finitfinida
finitsfinides

Flexionat com: servir

forma nominal : finiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana