desvirgar - verb

des·vir·gar

transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
desvirgo
desvirgues
desvirga
desvirguem
desvirgueu
desvirguen
desvirgava
desvirgaves
desvirgava
desvirgàvem
desvirgàveu
desvirgaven
desvirguí
desvirgares
desvirgà
desvirgàrem
desvirgàreu
desvirgaren
desvirgaré
desvirgaràs
desvirgarà
desvirgarem
desvirgareu
desvirgaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
desvirgaria
desvirgaries
desvirgaria
desvirgaríem
desvirgaríeu
desvirgarien
desvirgui
desvirguis
desvirgui
desvirguem
desvirgueu
desvirguin
desvirgués
desvirguessis
desvirgués
desvirguéssim
desvirguéssiu
desvirguessin

desvirga
desvirgui
desvirguem
desvirgueu
desvirguin
Infinitiudesvirgar
Gerundidesvirgant
Participi
desvirgatdesvirgada
desvirgatsdesvirgades

Flexionat com: arremangar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana