entumir - verb

en·tu·mir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
entumeixo
entumeixes
entumeix
entumim
entumiu
entumeixen
entumia
entumies
entumia
entumíem
entumíeu
entumien
entumí
entumires
entumí
entumírem
entumíreu
entumiren
entumiré
entumiràs
entumirà
entumirem
entumireu
entumiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
entumiria
entumiries
entumiria
entumiríem
entumiríeu
entumirien
entumeixi
entumeixis
entumeixi
entumim
entumiu
entumeixin
entumís
entumissis
entumís
entumíssim
entumíssiu
entumissin

entumeix
entumeixi
entumim
entumiu
entumeixin
Infinitiuentumir
Gerundientumint
Participi
entumitentumida
entumitsentumides

Flexionat com: servir

forma nominal : entumiment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana