instruir - verb

ins·tru·ir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
instrueixo
instrueixes
instrueix
instruïm
instruïu
instrueixen
instruïa
instruïes
instruïa
instruíem
instruíeu
instruïen
instruí
instruïes
instruí
instruírem
instruíreu
instruïren
instruiré
instruiràs
instruirà
instruirem
instruireu
instruiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
instruiria
instruiries
instruiria
instruiríem
instruiríeu
instruirien
instrueixi
instrueixis
instrueixi
instruïm
instruïu
instrueixin
instruís
instruïssis
instruís
instruíssim
instruíssiu
instruïssin

instrueix
instrueixi
instruïm
instruïu
instrueixin
Infinitiuinstruir
Gerundiinstruint
Participi
instruïtinstruïda
instruïtsinstruïdes

Flexionat com: instruir

forma nominal : instrucció

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana