enrarir - verb

en·ra·rir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enrareixo
enrareixes
enrareix
enrarim
enrariu
enrareixen
enraria
enraries
enraria
enraríem
enraríeu
enrarien
enrarí
enrarires
enrarí
enrarírem
enraríreu
enrariren
enrariré
enrariràs
enrarirà
enrarirem
enrarireu
enrariran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enrariria
enrariries
enrariria
enrariríem
enrariríeu
enraririen
enrareixi
enrareixis
enrareixi
enrarim
enrariu
enrareixin
enrarís
enrarissis
enrarís
enraríssim
enraríssiu
enrarissin

enrareix
enrareixi
enrarim
enrariu
enrareixin
Infinitiuenrarir
Gerundienrarint
Participi
enraritenrarida
enraritsenrarides

Flexionat com: servir

forma nominal : enrariment

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana