enguerxir - verb

en·guer·xir

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enguerxeixo
enguerxeixes
enguerxeix
enguerxim
enguerxiu
enguerxeixen
enguerxia
enguerxies
enguerxia
enguerxíem
enguerxíeu
enguerxien
enguerxí
enguerxires
enguerxí
enguerxírem
enguerxíreu
enguerxiren
enguerxiré
enguerxiràs
enguerxirà
enguerxirem
enguerxireu
enguerxiran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enguerxiria
enguerxiries
enguerxiria
enguerxiríem
enguerxiríeu
enguerxirien
enguerxeixi
enguerxeixis
enguerxeixi
enguerxim
enguerxiu
enguerxeixin
enguerxís
enguerxissis
enguerxís
enguerxíssim
enguerxíssiu
enguerxissin

enguerxeix
enguerxeixi
enguerxim
enguerxiu
enguerxeixin
Infinitiuenguerxir
Gerundienguerxint
Participi
enguerxitenguerxida
enguerxitsenguerxides

Flexionat com: servir

forma nominal : enguerximent

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana