enforatar - verb

en·fo·ra·tar

transitiu; pronominal

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enforato
enforates
enforata
enforatem
enforateu
enforaten
enforatava
enforataves
enforatava
enforatàvem
enforatàveu
enforataven
enforatí
enforatares
enforatà
enforatàrem
enforatàreu
enforataren
enforataré
enforataràs
enforatarà
enforatarem
enforatareu
enforataran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enforataria
enforataries
enforataria
enforataríem
enforataríeu
enforatarien
enforati
enforatis
enforati
enforatem
enforateu
enforatin
enforatés
enforatessis
enforatés
enforatéssim
enforatéssiu
enforatessin

enforata
enforati
enforatem
enforateu
enforatin
Infinitiuenforatar
Gerundienforatant
Participi
enforatatenforatada
enforatatsenforatades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana