encrostimar - verb

en·cros·ti·mar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
encrostimo
encrostimes
encrostima
encrostimem
encrostimeu
encrostimen
encrostimava
encrostimaves
encrostimava
encrostimàvem
encrostimàveu
encrostimaven
encrostimí
encrostimares
encrostimà
encrostimàrem
encrostimàreu
encrostimaren
encrostimaré
encrostimaràs
encrostimarà
encrostimarem
encrostimareu
encrostimaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
encrostimaria
encrostimaries
encrostimaria
encrostimaríem
encrostimaríeu
encrostimarien
encrostimi
encrostimis
encrostimi
encrostimem
encrostimeu
encrostimin
encrostimés
encrostimessis
encrostimés
encrostiméssim
encrostiméssiu
encrostimessin

encrostima
encrostimi
encrostimem
encrostimeu
encrostimin
Infinitiuencrostimar
Gerundiencrostimant
Participi
encrostimatencrostimada
encrostimatsencrostimades

Flexionat com: parlar

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana