pronominal; transitiu; intransitiu
| Indicatiu | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
| encarno encarnes encarna encarnem encarneu encarnen | encarnava encarnaves encarnava encarnàvem encarnàveu encarnaven | encarní encarnares encarnà encarnàrem encarnàreu encarnaren | encarnaré encarnaràs encarnarà encarnarem encarnareu encarnaran | ||
| Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
| Present | Pretèrit imperfet | ||||
| encarnaria encarnaries encarnaria encarnaríem encarnaríeu encarnarien | encarni encarnis encarni encarnem encarneu encarnin | encarnés encarnessis encarnés encarnéssim encarnéssiu encarnessin | encarna encarni encarnem encarneu encarnin | ||
| Infinitiu | encarnar | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gerundi | encarnant | ||||
| Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : encarnament, encarnació
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana