enlairar - verb

en·lai·rar

pronominal; transitiu

Indicatiu
Present Pretèrit imperfet Passat simple Futur
enlairo
enlaires
enlaira
enlairem
enlaireu
enlairen
enlairava
enlairaves
enlairava
enlairàvem
enlairàveu
enlairaven
enlairí
enlairares
enlairà
enlairàrem
enlairàreu
enlairaren
enlairaré
enlairaràs
enlairarà
enlairarem
enlairareu
enlairaran
Condicional Subjuntiu Imperatiu
Present Pretèrit imperfet
enlairaria
enlairaries
enlairaria
enlairaríem
enlairaríeu
enlairarien
enlairi
enlairis
enlairi
enlairem
enlaireu
enlairin
enlairés
enlairessis
enlairés
enlairéssim
enlairéssiu
enlairessin

enlaira
enlairi
enlairem
enlaireu
enlairin
Infinitiuenlairar
Gerundienlairant
Participi
enlairatenlairada
enlairatsenlairades

Flexionat com: parlar

forma nominal : enlairament

Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana