pronominal; transitiu
Indicatiu | |||||
---|---|---|---|---|---|
Present | Pretèrit imperfet | Passat simple | Futur | ||
emparo empares empara emparem empareu emparen | emparava emparaves emparava emparàvem emparàveu emparaven | emparí emparares emparà emparàrem emparàreu empararen | empararé empararàs empararà empararem emparareu empararan | ||
Condicional | Subjuntiu | Imperatiu | |||
Present | Pretèrit imperfet | ||||
empararia empararies empararia empararíem empararíeu empararien | empari emparis empari emparem empareu emparin | emparés emparessis emparés emparéssim emparéssiu emparessin | empara empari emparem empareu emparin |
Infinitiu | emparar | ||||
---|---|---|---|---|---|
Gerundi | emparant | ||||
Participi |
|
Flexionat com: parlar
forma nominal : empara, emparança, emparament
Paraula documentada en el Diccionari de la llengua catalana